Korea vs.USA, czyli o różnicach w (pop) kulturze

Nie jest dla nas, fanów kpopu tajemnicą, że Korea jest jednym z tych krajów, który rządzi się własnymi prawami- zarówno w życiu codziennym jak i w szeroko pojętej popkulturze. Wydaje mi się to dość ciekawym tematem, bo ja, jako fanka zarówno azjatyckiej jak i amerykańskiej i ogólnie zachodniej muzyki czasami dostrzegam ogromną różnicę pomiędzy tymi dwoma stronami świata. I nie chodzi mi tu tylko o przekaz piosenek, czy język, które w gruncie rzeczy nie są tak różne. Zapraszam do poczytania na ten temat i do zostawiania komentarzy, bo one naprawdę motywują! :)

1. Narkotyki i używki

Jest to dość mocny temat, ale myślę, że warto o nim wspomnieć. W wielu częściach USA narkotyki, chociażby takie jak marihuana są legalne, a także wszechobecne w popkuturze i teledyskach- przypomnijcie sobie ile gwiazd przyznawało się do palenia/ zażywania używek. Chociażby Miley Cyrus, która uważa to za totalnie normalne i pokazuje się ze skrętem w ustach na porządku dziennym. Nie chcę się wypowiadać o wpływie narkotyków, ani wgłębiać się w ich temat więcej niż muszę, bo uważam, że jeśli będziecie chcieli znać ich wpływ na człowieka, jesteście w stanie sprawdzić to sobie w internecie, a poza tym, nie chcę nikogo pouczać. Wracając jednak do tematu- w Ameryce jest normą, że piosenkarze biorą narkotyki. Korea jest jednak całkowitym przeciwieństwem- narkotyki i używki nie doj, żę są nielegalne, to jeszcze są tematem taboo. Przypomnijmy sobie skandale z G-Dragonem, którego przyłapano na paleniu marihuany- po tym wydarzeniu, przez długi czas nie mógł pokazywać się na scenie, aby przeprosić fanów, lub chociażby o niedawnym skandalu Bom z 2NE1, która przywiozła do Korei narkotyki, jak twierdziła, w celach leczniczych. Nawet pomimo tego, że kpop bardzo dużo wynosi z zachodniej kultury, używki wciąż są nieakceptowane i, znając koreańskie społeczeństwo, jeszcze przez wiele lat będą oznaką braku szacunku dla fanów oraz przestępstwem.

2. Praca

Tak, praca zdecydowanie łączy się z koreańską pop kulturą. Jeśli czytaliście mój post o byciu trainee wiecie, jak wiele pracy i determinacji trzeba włożyć, aby osiągnąć sukces. Dotyczy to też życia normalnych, szarych Koreańczyków, którzy, pracują statystycznie aż 14%,  więcej niż Amerykanie, czyli około 2,057 godzin rocznie. Wiele Koreańczyków pracuje także w soboty. Wydaje mi się, że ciężka praca jest jedną z filozofii koreańskiego sukcesu- celebryci aby przetrwać, wciąż muszą ćwiczyć i poświęcać cały wolny czas na swoją karierę. Wydaje mi się że na zachodzie, jest to postrzegane zupełnie inaczej- oczywiście, bycie gwiazdą zawsze było ciężkie, ale Amerykanie nie muszą całych dni i nocy spędzać w agenjach, aby się wybić. Przykładowo, doskonale wszystkim znany Justin Bieber zaczynał na YouTube, tak jak wiele innych znanych gwiazd, co w Korei raczej by nie starczyło, aby dołączyć do szalonego świata show biznesu.

3. Randkowanie i miłość

W Ameryce jest to coś zupełnie oczywistego. Co chwila, czytając strony plotkarskie, pojawią się artykuły zatytuowane mniej więcej tak "X rzucił Y, dla Z!" "Czy X i Y są parą?", "Y i X widziani razem w nocnym klubie!", "X i Y biorą największy ślub w Hollywood" itp. Kiedy dwie amerykańskie gwiazdy zaczynają ze sobą chodzić, wszędzie pojawiają się miliardy ich zdjęć- a to całujących się, a to trzymających za ręce. Nie ma w tym nic dziwnego, a zmienianie partnerów jak rękawiczek jest powszechnie spotykane. A w Korei? Takie coś byłoby nie do pomyślenia!
O ile bliskie kontakty osób tej samej płci w Korei nie są niczym dziwnym, o tyle okazywanie sobie uczucia poprzez osoby innej płci, jest totalnie niegrzeczne. Przeciętna koreańska para, szczególnie celebrytów, nie może się pocałować na ulicy, a w ekstremalnych wypadkach, nawet iść ze sobą za ręce. Pomijam już fakt, jak fani reagują na informację, że ich ukochany oppa ma dziewczynę (oczywiście, nie mówię tutaj o wszystkich fanach!). W Korei wydaje się istnieć zasada, że sławna osoba powinna być wiecznie wolna, aby fani (jakkolwiek to zabrzmi) wierzyli, że mają szansę zostać chłopakiem/ dziewczyną idola. Wystarczy przypomnieć sobie zakaz randkowania narzucany idolom przez niektóre agencje...

4. Cenzura

Po raz kolejny zacznę od Ameryki i zachodniej pop kultury, gdzie przemoc i nagość nie są niczym dziwnym. No proszę, pokażcie mi choć jeden nowy teledysk, w którym nie ma popularnego twerkowania, albo tyłków dziewczyn pokazywanych co 2 sekundy. W kpopie owszem, także to mamy, ale teledyski zawierające przemoc czy elementy nagości są traktowane jako teledyski +19, czyli dla dorosłych, albo banowane. Cenzura w Korei działa do tego stopnia, że piosenka może być zbanowana za posiadanie przekleństwa, a teledysk za pokazywanie czegoś, co w Korei jest łamaniem prawa. Przykłady? Bardzo proszę! W Korei zbanowany był chociażby teledysk PSY "Gentleman", tylko dlatego, że na samym początku piosenkarz kopie słupek drogowy, co podchodzi w Korei pod "niszczenie mienia publicznego", albo EXID "Up and down" i CROSS GENE "Amazing" zostały zbanowane tylko za to, że dziewczyny i chłopcy wykonywali biodrami dość jednoznaczne ruchy- no cóż, nie podobały się one telewizjom. Albo kolejny teledysk, który został zbanowany z powodu, który w USA byłby nie do pomyślenia. Orange Caramel "Catallena" jest zabroniony w publicznej telewizji, bo... zawierał scenę, gdzie dziewczyny były ubrane jak syreny i leżały w plastikowych opakowaniach. Dlaczego? Wg Koreańskich mediów, ich postawa była "lekceważąca" wobec ludzkiego życia.


Mam nadzieję, że ten temat chociaż trochę Was zaciekawił :)
Bardzo proszę o komentarze, bo są one dla mnie naprawdę motywujące!
I jeśli post Wam się podobał, proszę, udostępniajcie bloga wśród znajomych :*


_______________
źródła: zdjęcia: grafika google, http://www.seoulsync.com/entertainment/koreanpop/top-banned-k-pop-music-videos, https://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&cad=rja&uact=8&ved=0ahUKEwie5Zyf8ZrKAhWIJ5QKHXD4CakQFggfMAA&url=http%3A%2F%2Fwww.eatyourkimchi.com%2F&usg=AFQjCNF-FwzDXXq6U2AnGztWXllqxbzGfw&sig2=GdbU4DvlRhdXnyxGhnScbw